ابو الصلت هروى گوید: حضرت رضا علیه السّلام با مردم به هر زبانى تکلم می کرد، به خداوند سوگند از هر کسى بزبانش آشناتر و فصیح‏تر بود، یکى از روزها خدمتش عرض کردم: یا ابن رسول اللَّه من در تعجب هستم که شما چگونه همه زبان‏ها را میدانى، فرمود: اى ابا صلت من حجت خداوند در میان مردم هستم و خداوند در صورتى با مردم اتمام حجت کرده است که حجت وى همه زبان ها را بداند، آیا نشنیده ‏اى که امیرالمؤمنین علیه السّلام فرمود: به ما فصل الخطاب داده ‏اند و فصل الخطاب هم شناختن لغات مختلف است.
شیخ طبرسی در کتاب اعلام الوری پس از ذکر بعضی از دلائل و معجزات حضرت رضا (ع) می نویسد : و اما آنچه بعد از وفات حضرت رضا (ع) در کنار مشهد مقدسش ظاهر شده و برکاتى که در آنجا به معرض ظهور رسیده و مردمان زیادى آن‏ها را به چشم خود دیده ‏اند و خاصه و عامه به وى اعتراف دارند دوست و دشمن او را تصدیق کرده ‏اند تا امروز زیاده از حد است، و چه بسیار امراض صعب العلاج که صاحبان آنها بهبودى یافته ‏اند ، در مشهد مقدس آن حضرت دعاهاى زیادى مستجاب شده و اندوه‏ها برطرف گردیده که خودمان بسیارى از آنها را مشاهده کرده ‏ایم و در وقوع آن شکى نداریم و اگر بخواهیم در این باره چیزى بنویسیم کتاب به طول خواهد انجامید.
شیخ حر عاملی قدس سره در کتاب اثباة الهداة پس از نقل این کلام از کتاب اعلام الوری می نویسد : مولف این کتاب محمد بن الحسن الحر گوید : من بسیاری از این کرامات را چنانکه طبرسی مشاهده کرد و برای او یقین گردید در مدت مجاورت خود در مشهد حضرت رضا (ع) که بیست و شش سال بود دیدم و مشاهده کردم و یقین نمودم و در این باره اخباری شنیدم که متجاوز از تواتر است و به یاد ندارم که در این مشهد مقدس دعائی کرده باشم و به وسیله آن حضرت از خداوند حاجتی خواسته باش
میخوام مثل کبوترای حرم اش مقیم بشمرضا نظامی خادم امام رضا(ع) نقل می کنه:کفش هاش رو که میگیرم چشم هاش پر اشک میشه، میگه برای وداع آمدم. می پرسم از کجا؟ میگه ازشهر خواهرش فاطمه معصومه(س) قم.
روی می چرخونه به سمت ضریح ومیگه اولین باره که به پابوسش میام برا همین فکر می کنم در رویام. میگم تا بحال هیچ وقت نیومدی سرش را پایین می اندازه و میگه امسال توجشن میلادش خیریه را تزئین کردم وهمونجا از خودشان خواستم بیایم به پابوسش ، چیزی نگذشت که از طرف خیریه تماس گرفتند بعدش هم که تا چشم وا کردم دیدم تو حرم اش هستم
میگه معنویت مشهد الرضا(ع) خیلی زیادته بیشتر از اونی که بخوای فکرش بکنی، خیلی چیزها هست که از توی عکس وتصویروفیلم تلویزیونی نمیشه دید تا نیای وگوشه صحن وگوش به نقارخانه ودل به خودش حریم اش فایده نداره انگار از جای دیگه ای برات روایت میکنن زیارت اش یک چیز دیگه است. می پرسم چه آرزویی داری میگه میخوام مثل کبوترای حرمش مقیم بشم تا هرصبح وشام چشمم به گنبد طلایی آقا بیافته وازش انرژی بگیرم. حرم امام رضا(ع) قربونش برم جاییه که همه غمای عالم از یاد میرره وتازه وقتی که میخوای بری سخته دل کندن میگم انشالله بزودی مشرف بشین و کفشاش می ذارم توی جا کفشی ،برمی گردم نگام می افته به کلاه فرهنگی سقاخانه اسماعیل طلایی همون جایی که کبوترا نشون کردن وهروقت نگاه کنی مبینی نشستن به سمت ضریح مطهر آقا ذل زدن ونگاه می کنند.یکی جارو کن امام رضا شدمردم خراسان از دیرباز تاکنون عشق و علاقه خاصی به ائمه اطهار داشته‌اند. با سفر امام رضا (ع) به این شهر این خطه از ایران مزین به نام امام رضا (ع) و مشهد به قبله‌گاه عاشقان ائمه تبدیل شد. باورها و اعتقادات مردم خراسان در ادبیات خواص و عوام این سرزمین نمود بارزی دارد.
به مشهد می‌روم قصد زیارت / زنم چهچه در آن طاق و عمارت
زنم چهچه خلایق جمع گردد / همه گویند به هم شیر تو رحمت
در دو بیتی ها که در خراسان به آن فراقی و چارمصراعی نیز می‌گویند، به مواردی بر می خوریم:
نماز شم که گوسفند به‌جا شد
دو تا بلبل به سیل گل رها شد
یکی از حوض کوثر آب می‌خورد
یکی جارو کن امام رضا شد
..........................
سر کوه بلند آلاله سر زد
امام هشتمی دس ور کمر زد
امام هشتمی فرزند حیدر
مرادم را بده یک بار دیگر
در رباعی‌های عامیانه‌ای که برای امام هشتم سروده شده است حضرت امام رضا (ع) و حرم، نماد و نمود خاص خود را دارد.
مو کفتر سوز(سبز ) ور هوا خواهم کرد
رو ور مشد امام رضا خواهم کرد
جایی که محمد و علی بنشینن
مو شکوه ز یار بی‌وفا خواهم کرد